Een contingent allochtone schrijvers

Zijn er quota voor bepaalde categoriën van schrijvers?
Kan je schrijvers opdelen in categoriën?
Op grond van wat?
Stijl?
Thematiek?
Afkomst?
Als uitgevers deze indeling hanteren dan is het inderdaad te laat om je werk aan te bieden bij een uitgever waar nu, gelijktijdig, een aantal 'allochtone' schrijvers debuteren.
Het contingent allochtone schrijvers is bereikt, genoeg, er is verzadiging. Over naar iets anders.
Kijken hoe het staat met het contingent schrijvers met een lichamelijke handicap of het contingent holebi schrijvers.
Te laat.
Hadden we niet gezegd dat we dat juist niet wilden? Dat we weigerden onder een exotische verzameling te worden gedreven?
Maar we doen het zelf.

Niet alleen zien de anderen ons zo, maar wat veel dramatischer is, is dat we onszelf op die manier bekijken.
We roepen heel hard (maar met een zeer zwakke overtuiging) dat we zeker niet willen zijn wat de anderen van ons willen maken: exotisch, nieuw, schattig Nederlands met een beetje haar op, niet erg.
Mark Cloostermans, recensent van de Standaard, stelde ons 'allochtone schrijvers' immers gerust in zijn recensie van het boek Kifkif.
Hij had extra stof gekocht voor zijn mantel der liefde.
Daarmee was hij in zijn goedhartigheid bereid om onvermijdelijke taal- en stijlfouten toe te dekken. Hoe lief.
En nu ontdek ik tot mijn ontsteltenis dat we zelf een enorm probleem hebben met onze eigenheid.
Een vette kluif voor psychologen als je het mij vraagt.